15. HAYY’DAN GELİP HÛ’YA GİDERKEN…
Bektaşi; “Biz düğme dikmek için mi geldik dünyaya?” deyip varoluşun sırrını sorgularken, Kur’an-ı Kerim; “O, hanginizin daha güzel iş yapacağınızı denemek için ölümü ve hayatı yarattı. O, üstündür, bağışlayıcıdır.” (Kur’an-ı Kerim, 67/Mülk Sûresi, 2. Ayet.) demektedir.
Demek ki, dünyada insanın asli işi İYİ ve GÜZEL işler yapmaktır.
“İyi ve güzel” gibi sıfatlar subjektif kavramlardır. Neyin, kime göre, neye göre iyi ve güzel olduğu değişir.
Biz ancak, Kur’an-ı Kerim’i ve sünneti esas alarak bir temel oluşturabiliriz. Zira, kainatta Allahü Teâlâ’nın en büyük tecellisi, ayeti ve rahmeti Peygamber Efendimiz(sav)’dir.
Kur’an-ı Kerim’de; “(Resûlüm!) De ki: ‘Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.’” (Kur’an-ı Kerim, 3/Âl-i İmrân Sûresi, 31. Ayet.) denilmektedir.
Peygamber Efendimiz(sav) ise aşağıdaki hadisinde bu konuya kısa, net, öz bir açıklama getirmiş bulunuyor:
“Bana iyilik, takva, tevazu ve nefsi zelil etme konusunda uyunuz” (Hadis-i Şerif)
Demek ki “deve ile hacca gitme” konusunda ısrarcı olmaya gerek yoktur.
Yine iyilik hususunda Kerim Kitabımız;
“… İyilik edin. Şüphesiz Allah iyilik edenleri sever.” (Kur’an-ı Kerim, 2/Bakara Sûresi, 195. Ayet.),
“…Öyle ise iyiliklerde yarışın. Hepinizin dönüşü Allah’adır...” (Kur’an-ı Kerim, 5/Mâide Sûresi, 48. Ayet.)
buyurmaktadır.
İyilik nedir? Sorusunun Kur’an’danki cevabı ise şöyledir:
“…Asıl iyilik, Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin; mala olan sevgilerine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, isteyene ve kölelere verenlerin; namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren, antlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. İşte bunlar, doğru olanlardır. İşte bunlar, Allah’a karşı gelmekten sakınanların ta kendileridir.” (Kur’an-ı Kerim, 2/Bakara Sûresi, 177. Ayet.)
Hayy’dan gelen Hû’ya gider (Allah’tan gelen Allah’a döner) sözünün manasını da iyi düşünmek gerek. Biz O’ndan ayrımıyız ki, O’na dönelim. O’na dönmek; özünün Hak olduğunun idrak edilmesi ile ilgilidir. Zira Allah mekandan münezzehtir. O ayrı bir yerde, biz ayrı bir yerde değiliz ki. Örneğin, okyanus da su, dalga da sudur. Dalga suyun şekil alışıdır. Su rüzgarla kabarıp tekrar okyanusa yani aslına dönüyor. Birbirinden ayrı mı?
“…biz ona şah damarından daha yakınız.” (Kur’an-ı Kerim, 50/Kâf Sûresi, 16. Ayet.)
S. G.
Kaynak: Kur’an-ı Kerim ve Son Adem Yaratılış Sırrı kitabı